a trabajar

Ondertussen komt het project meer en meer op tempo. Tijdens de campamentos met het AINNA project maken we ons steeds populairder door simpele spelletjes te introduceren als 123 piano, dikke Berta en 'muureke klop'. Maar Chinese voetbal scheert alle toppen. Op elk vrij moment worden er langs alle kanten kringen gevormd en ballen tussen benen door geslagen. Ook onze (nochtans beperkte) origamikunsten vallen in de smaak.

We zijn ondertussen met de kinderen op excursie geweest. Het was een ecologisch uitstapje naar de voet van de Imbabura, voorafgegaan door een tekenfilmpje over vuilnis en een bezoek aan het plaatselijke waterzuiveringsstation (op natuurlijke wijze, met reservoirs met steeds kleinere kiezels om het water te filteren). Op een wei in de schaduw van onze favoriete vulkaan hebben we eerst onze gezamenlijke lunch verorberd. We hebben voor de eerste keer cuyes gegeten, een soort cavia. Niet slecht, al valt bij het zien van de poten van het gebraden beest de levende versie moeilijk weg te denken. Vervolgens was het profiteren geblazen van de stevige windvlagen en werden een dertigtal vliegers de lucht in gelaten, de één al wat hoger dan de ander.

Elke namiddag gaan we gestaag verder met de voorbereidingen van onze eigen werking, die we binnenkort zullen opstarten. Volgende week vrijdag houden we ons eerste jongerenterras, waar we hopelijk de toekomstige leiding van onze jeugdbeweging zullen ontmoeten. We hebben in ieder geval al de steun van de Junta Paroquial, de plaatselijke overheid, na een korte maar productieve vergadering met Jesus Tobar, de geweldig vriendelijke 'presidente' van de Junta. De vuilkar gaat drie dagen op rij reclame maken voor ons terras en de pastoor zal het vermelden in de mis. Twee marketingmethodes die hier blijkbaar het meest opleveren. Natuurlijk moet ook casa cultural in gereedheid worden gebracht. Daarvoor konden we vandaag rekenen op een aantal nijverige kinderen die samen met ons de handen uit de mouwen kwamen steken. Moest u zich zorgen maken over kinderarbeid; ze werden adequaat beloond met cola, koeken, snoep en een soort noten uit de tuin die verdacht veel naar cocos smaken. Het is leuk om te zien dat casa cultural al wat begint te leven, nog voor het af is.