project

In twee weken zijn we al goed opgeschoten met ons project hier. We hebben al een heleboel nuttige handen geschud. Jean en Ria van Ecassef hebben blijkbaar een stevige voet aan de grond bij het bestuur van het dorp, en ons gastgezin heeft een kennissenkring die zich over het ganse dorp uitstrekt. Zij weten ons dus met verve in het juiste milieu binnen te loodsen. Zo hebben we in de Junta Parroquial (zoiets als het gemeentehuis) een vergadering gehad met Jesus Tobar, zeg maar de burgemeester van Natabuela. Die heeft ons op zijn beurt voorgesteld aan de mensen van AINNA. AINNA is een project van de Ecuadoriaanse overheid waarbij men iets wil doen met jongeren, al is het blijkbaar niet helder geformuleerd wat het dan juist moet zijn.

In de voorbije week hebben we vaak met hen samengezeten om uit te werken wat we tijdens de 'campamentos', een soort niet-residentieel zomerkamp, gaan doen met de kinderen.
De mensen van AINNA zijn zeer vriendelijk en staan open voor al onze ideeën en inbreng. We gaan dus van begin af aan een volwaardige rol kunnen spelen in hun activiteiten. In augustus zullen zij zich toeleggen op andere dingen en kunnen wij de activiteiten met de jongeren overnemen, met, wie weet, een weekje kamperen om af te sluiten. Kwestie van toch nog een kamp te hebben.

We hebben tijdens deze week ook meteen de indruk gekregen dat we qua efficiëntie en kennis wel al heel wat kunnen bijbrengen. Om een idee te geven: een voorbeeldje: We hadden woensdag om 8u afgesproken aan de Junta Parroquial om mee rond te rijden met de vuilkar die tevens, door middel van luidsprekers op het dak, dienst doet als plaatselijke heraut om de komende campamentos aan te kondigen. Die bleek echter twee dagen op rij stuk te zijn. Het alternatief was dan om flyers uit te delen. Een droge zwart-op-wit boodschap werd dan ook een 200-tal keer afgedrukt, wat een werk van zes man blaak te zijn. Waarna we met diezelfde zes mensen in groep de flyers gingen uitdelen aan de pakweg 15 mensen die we tegenkwamen onderweg.
Besluit: 6 mensen x 4 uur werken = 15 flyers uitgedeeld.












Natuurlijk hebben we ook casa cultural eens grondig verkend. Casa cultural is het huis dat Ecassef heeft opgekocht en gerestaureerd en dat eens geopend, gebruikt kan worden voor eender welke culturele activiteit in de ruime zin van het woord. De bedoeling is da het ook zal fungeren als lokaal voor de jeugdbeweging. En wat een lokaal!





















Het huis zelf is ingedeeld in 7 ruimtes van verschillende grootte met een balkon erbovenop en een enorm terrein achteraan. Op dit veld staatn voorlopig nog boomtomaten (of tomatenbomen, zo u wil) die nog een laatste keer geoogst zullen worden, met daarnaast een gezellig aangelegde tuin vol exotische (voor ons toch) planten en bomen, waarin we al een dagje duchtig het onkruid zijn gaan verdrijven.
Er is nog behoorlijk wat werk om het huis volledig in orde te brengen, maar we hopen dat we het in Augustus toch al in gebruik kunnen nemen.