Ons laaste tripje, samen met Ann-Marie, ging richting Quito, om Ruben (Jasmiens ex-kotgenoot) nog eens te zien. We wisten al lang dat Ruben in een rockbandje speelt en hadden dan ook al even lang zin om hem eens aan het werk te horen. Naar Quito dus !!!
Die avond mochten we het grootste Ecuadoriaanse contrast ooit ervaren. Ruben reed met ons naar één van de beveiligde buitenwijken van Quito, waar in een enorme sporthal het jaarlijkse feest van de plaatselijke countryclub plaatsvond. Er waren drie podia temidden van een verzameling tot de tanden gedekte tafels. Naast iedere tafel was een ober geposteerd die alle gasten op hun wenken bediende. Er was een rijkelijk gevuld all-you-can-eat buffet en we werden volgegoten met wijn, whisky en tequilla. Het gemiddeld lion’s club feestje is er niets tegen.
De bandjes die speelden, en niet in het minst dat van Ruben, waren geweldig en we konden dus nog eens genieten van een avondje shaken, wat best wel lang geleden was.
De dag erna gingen we met Ann-Marie naar de zoo, zo’n 10 km boven Quito. Ondanks de lage verwachtingen bleek de dierentuin een geweldige verzameling fauna en flora te huisvesten, prachtig ingericht op een bergflank met een mooi uitzicht bovendien. We mochten er galapagosschildpadden, junglekatten, leeuwen, poemas, tapirs, jaguars, enz bewonderen.
En dat allemaal voor 2.25 dollar, of 8 keer goedkoper dan de zoo van Antwerpen.
Die avond mochten we het grootste Ecuadoriaanse contrast ooit ervaren. Ruben reed met ons naar één van de beveiligde buitenwijken van Quito, waar in een enorme sporthal het jaarlijkse feest van de plaatselijke countryclub plaatsvond. Er waren drie podia temidden van een verzameling tot de tanden gedekte tafels. Naast iedere tafel was een ober geposteerd die alle gasten op hun wenken bediende. Er was een rijkelijk gevuld all-you-can-eat buffet en we werden volgegoten met wijn, whisky en tequilla. Het gemiddeld lion’s club feestje is er niets tegen.
De bandjes die speelden, en niet in het minst dat van Ruben, waren geweldig en we konden dus nog eens genieten van een avondje shaken, wat best wel lang geleden was.
De dag erna gingen we met Ann-Marie naar de zoo, zo’n 10 km boven Quito. Ondanks de lage verwachtingen bleek de dierentuin een geweldige verzameling fauna en flora te huisvesten, prachtig ingericht op een bergflank met een mooi uitzicht bovendien. We mochten er galapagosschildpadden, junglekatten, leeuwen, poemas, tapirs, jaguars, enz bewonderen.
En dat allemaal voor 2.25 dollar, of 8 keer goedkoper dan de zoo van Antwerpen.
1 opmerking:
Als het geld van de europese belastingbetaler wordt ook besteed aan de instandhouding van de lokale zoo mag de prijs wel meevallen.
Erik
Een reactie posten